الجمعة، أكتوبر 14، 2011

تلّغراف..لربِّنا..

محتاج لَكْ


فرَّج كربى،وفرَّح قلبى،

وشيل عنّى همّى

برَّد نار..والعه فى دمّى

شيل عنّى حِمل تقيل شايلُه على اكتافى

وبَدَل ماانا باشرب من نهر دموعى

شرَّبنى من نبع الرحمه الصافى

محتاج لَكْ

أنا ضيف عندَكْ

ماتسيبنيش فى الفيلم..لوحدى

ما تسيبنيش مهما يطول عنَّكْ،بُعدى

أنا باهرب منَّك..

ليك..

وباخبّى نَفسى وراك..ياكبير..

زىّ الطفل الخايف...

من وَحْش خطير..

ده ماعادش فى ده العالَم

ذرَّه من الرحمه

وقلوب العالَم كُلَّها ضَلمه

ومافيش ولاأىّ حَجَر..

عَندُه ضمير..

ماتسيبنيش

وان كنت انا عشت يتيم،،،

مظلوم،،

محروم من حُضن الأبّ

إنتَ ياربّ

أعظم أبّ...

إنتَ اللى بتِرشِدنى

وتوجِّهنى

وتعلِّمنى..

وتقول لى ده صَحّ

بعدين تكافئنى وتِسعِدنى

وتقول لى ده لأ

بعدين تقرُصنى من وِدْنى...

إمسح لى دموعى بمنديلك

نوَّر لى فى ليلى بقنديلَك.

ياربّ

يانور نور النور

إنتَ العالِم يا حنّان ياغفور

إنّ انا حتى وانا بعيد،غايب...عنَّك

لو يوم ماحضَرتِش فيه دَرسَك

وما رُحتش مَدرسْتَك

وانتَحَرِتْ من عينى ..دَمعَه..

إنتَ برحمتك الواسعه

بتسَجِّلنى حُضُور...

ياربّ

أنا هنا محبوس

فى الزنزانَه الكَونيَّه

مزنوق..

وسط وحوش

وجيوش

ورموش...

وخصور..

وانتَ العالِم

إنّ انا وسط ده كلُّه

مجرَّد عَصفور...

ياربّ

أنا محتاج لَك

محتاج لَك يارحمن

يامنّان

ياللى ادِّيتنى كلّ المَوهبه ديّه

لكنّها محبوسه مابين 4 جُدران..

ماتسيبنيش وسط الغابَه

ماتسيبنيش يابَا..وسط ديابَه

دى عصابَه...

دوَّرت ومش لاقى،إنسان

وانتَ العالِم

إنّ انا وسط العالَم

اللى بمليون وِشّ

ومليون لون

لازم اكون

ـ وانا جُوّا المهزله ديّه ـ

فَرعون..

لكن انتَ وبسّ ..اللى بتِعرَف

إنّ انا غَلبان.



14/10/2011

ظُهر الجمعة

الاثنين، أكتوبر 10، 2011

حِلفان مُقَدَّس

وحياة الفجر المتحنّى من دمّ الورد


وغروب الشمس المتجرَّح بضوافر البرد

وحياة اللي اللى مانامشى

وساعاتُه كتيره ومالهاش عَدّ

وحياة القَطر اللى بيجرى بسنين العُمر

والسما والبحر

وحياة الدمعه المحبوسه فى العين

والسوسه اللى بتاكُل فى القلب ومش عارفه رايحه على فين

وحياة الليل اللى نجومُه زىّ الياسمين

زىّ النياشين

زىّ الفُلّ اللى منوَّر على صِدر النيل

وحياة المُصحف والإنجيل

والمطر اللى بيبكى والغيمه هيّا المنديل

وحياة الشوك اللى بيعمل زىّ الدبابيس

والليل اللى نجومُه فى رمضان..

زىّ الفوانيس..

وحياة الوحده والصُّحبه

وحياة الأُلفه والغُربه

وحياة الأيام الصَّعبه

وحياة الشارع والحاره

والشِّبَّاك المفتوح..

والهوا لمّا يخُشّ يزُقّ سِتاره

وحياة المدفع والدبّابه والطيّاره

وحياة الشمس العَرقانه

والجمره البردانه

والمَيَّه العطشانه

والشارع اللى ماهوش فاكرْ إسمُه

والضِّلّ اللى ماهوش طايق جسمُه

وحياة الطفل امّا بيلعَب

والبنت امّا بتضحَك

والشابّ امّا بيتعَب

والشابّه امّا بتصبَح أمّ

واللى فى حُضنها بيموت الهمّ

وحياة الزمن الشايب، وبقى لُه سنين ..فى الغُربه

وحياة التاريخ اللى طلِعْ لُه قَتَبْ زىّ القُبّه

وحياة الفاتحه وصلاة الفَجر

والمسجد لمّا بيحضُن كلّ عباد الرحمن

والسُّفره فى رمضان مستنّيّه أدان..

وحياة السِّبحه فى أحضان القُرآن

وكنيسة العَدْرا منوّره بتبوس الصُلبان

والخَطوه اللى بتطوى بلاد

والأجراس ليلة عيد الميلاد

وحياة النهر

والنصر

بَحِبِّك يامَصر

بَحِّك يا مَصر

بَحِبِّك يامَصر.

خالد

18/8/2009

الأحد، أكتوبر 09، 2011

حبيبه...

حبيبه وغاليه زىّ اللولى والمرجان


وأنفاسِك ..ولاالبارفان...

وعِشقى ليكى بكّانى

وموِّتنى وأحيانى

وخلانى

أعدّى كلّ صُوفيَّه

واعدّى مراحل الرُهبان..

بَحِبِّك ،يللا حبّينى

ده إسمك ربِّنا كتبُه ـ بخطّ الإيد ـ على جبينى

لايمكن اصدّق انّ انتى حجر صوّان..

كفايه انى

بَحبِّكْ إنتى ياوعدى

وإنّ عينيكى دول عندى

نموذج جنِّة الرحمن...

..وعشقى ليكى من غير حدّ

باقول الشِّعر فى عينيكى،ومن غير قصد

باحِسّ عينيكى بتبوسنى..

بتنده لى

باحِسّ بربِّنا ذاتُه..تبسَّم لى..



وحَنّ..وخدنى بالأحضان..

بَحِبِّك ـ قدّ ما بَحبّك ـ

ولو ملكات جمال الدنيا قُدّامى

ماليش دعوه..

لابالملكات ولاالتيجان..

ماهو انتى أجمل الجميلات

رقيقه ..زىّ نِسمة شِعر

وحلوه ..زىّ لون الفجر

وعِشقى ليكى زىّ السِّرّ..

وزىّ حريق..

بلانيران.

ياعصفورتى...

ياجمل حاجه فى صورتى

ياأوصافى

ياطعم الصمت والتِبيان..

أنا لازمْ أقول الحقّ

وأقدر اقول بكلّ الصدق

إنّ الحِبر فى قلمى

ده دمّى..

لمّا صار هَيمان..

وعِشقى ليكى يتحدَّى

قساوة الغُربه والنسيان

ولازم اقول لك ان انتى

شموع أيّامى وسنينى

وإنِّك صوره من أمّى

وِلِدتينى..

زىّ اللوحه لما بتولد الفنّان..

وإنى معاكى بالعب بالنجوم دايماً

وبالعب بالصَّدَفْ ع الشَّطّ

وإنّى رجعت زىّ زمان...

وإنِّك عُمر فوق الدهروالأزمان

وإنِّك ساكنه جُوَّا اليوم

وإنِّك حِلم من غير نُوم

وإنِّك ساريه فى دمّى

وعايمه عُوم

وإنِّك صُوره من أمّى

وإنِّك ( روحى...) لمّا تغيب وتِتْخَفَّى

ولمَّا تبان....

خالد..

27/9/2011

1 صباح الثلاثاء