" فى حُبّ حضرتِك"

باحِبّ استطعم إسمِك قبل ماأنده لِك

وكإنّى بادوق حِتِّة سُكَّر

إسمِك فراشات..

وزهور ،وعطور،وعبير

وباقولُه شفايفى بتتعطَّر

صَدَمِتْنى عينيكى

لما قابلتها فجأه

مقدرتش اقول لها لأَّه

وحاولت اخرُج عن سيطرتِك

وحاولت اتحرَّر

أصبحت أسيرِك أكتر

شَعرك بحر الصَّحَرا...

والليل..لما يكون أصفَر

وسهرت أفكَّر

إزَّاى انساكى

أتارينى ـ وانا بابذِل مجهود\ علشان أنسى ـ

باتذكَّر

كانت ليله طويله..طويلَه..طويلَه

إنتى

هايلَه، وعظيمه، وجليله

أعمل إيه قُدَّام حيرتى

أوحَشْ حاجه فيكى

جميلَه...

نِفسى المِسْ تُوبِك

نِفسى اقدر

إنتى جميله بشكل مالوش فى الدنيا مثيل

مابتستحملش عينيَّا جمالِك ده

وعشان كده أحياناً دمعها بيسيل

وكإنَّها بتمطَّر

حُبّى ليكى ،مش محتاج لدليل

محتاج لمُسَجِّل

نِفسى تسَجِّلى صمتى فى شريط تسجيل..

أصل انا صمتى كلام،،،

لكن

متشَفَّر...

حاسِسْ إنَّ انا عُمرى مليون جيل

إنَّ انا أكبر من عُمر العالم

سِنَِّى من سِنّ أبونا آدم

يمكن..أكتر..

لو اقَدِّم لِك كلّ الحُبّ اللى فى كلّ الكون

ده عليكى قليل ،وقليل،وقليل

مهما يكون الحُبّ كبير متكبّر..

بنحِسّ انُّه من قلبنا أصغر

{ " الله"}

صافيه،وطاهره،ومُحترَمَه

ومُثيره...للتبجيل..

زىّ ملايكة ربَِّنا

زىّ المُصحَف

والإنجيل.

زىّ وفوق ما أىّ خيال يقدر يتصَوَّر

حواليكى سياج مسحور

طِيبه غريبه،وهيبه،وهالَه..

من نور النور..

سور ..

واللى يحاول يكسرُه يتكسَّر..

ولاعُمرك بتغيبى عن عينى

حتى اما تغيبى غيابك برضُه حضور

حاسس راحه نفسيّه..هنا..

فى المحراب المتبخَّر..

إنتى نموذج أحلامى

روحى المتجَسِّده قُدَّامى....

وانا قلبى المجروح

عصفور

نفسى أنام وارتاح على صَدْرِكْ

المغرور...

وشفايفِك تِلسَعنى

دى شفايفِك دى ..جمر منوَّر..

خلّيكى قُدَّامى

خلّينى كده قُدّامِك علطول

أنا عاقل؟ولا انا مجنون؟

ولا جنانى معقول؟

معقول؟

خلّينى قُدَّامِك مذهول..

ده أنا الرسّام اللى بقالُه ألف سنه بيرسم فيكى

خلّيكى

أنا باشعُر بيكى من غير مااشعُر

خلّيت ـ بمشاعرى ـ الشمعه تدمَّع

والتلج يولَّع

والعين..تِسْمَع..

والصوت يبقى صداه مرايه بتحلم

إنها تتصوَّر..

ده انا قلبى رهيف، وضعيف،وعليل

مجروح ..وبينزف ويقطَّر..

يا اللى انتى قلبك ..قنديل..

وعينيكى..

        هبة النيل...

من فضلك

خلّينى اتوضَّا فى عينيكى واصلّى

أنا أصْلى لما أصَلّى ..أسكر..

وانا ـ بصراحه ـ

عايزْ أسكر...

محتاج لِك حِبِّينى

محتاج لِك

عايش فى العالم من أجلِك

حتى وانا شايفِك قُدَّامى بانْدَه لِك

وباحِسّ بجوع دايم ليكى وعايزْ أَكْلِك

محتاج لِك

نِفسى ادخُل قَلْبِك واشغِل عقلِك

واصرُخ فيكى بعِلْو سكوتى وأزعَّقْ لِك

وأقول لِك:حبّينى

حِبّينى إلهى يخَلّيكى

ومايحرمكيش بحر عينيكى

ياكريمه فى عَطْفِك ومشاعرِك

والورده بتِحقِد على عطرِك

والعصافير بتجيب لى فى سيرتِك

وبتحكى الفضائيّات...عنِّك

ياللى بتِدّى الغيمه صَدَقَه

والبحر بحالُه مادِدْ إيده بيشحَتْ منِّك

محتاج لِك

وحياة الميّه العطشانه

أنا أكتر م الأرض المتشَقَّقه عطشان

حِبّينى ..ده انا غَلبان..

أنا أكتر م الأرض المتشَقَّقه عطشان

حِبّينى ده انا جاى لِك عشمان..

إسقينى ورُشّى المَيَّه على سنينى

ده انتى المرسومه على جبينى

حِبِّينى

أنا محتاج لِك

فى عينيكى ألوان الطيف،،،

والشتا والصيف،،

والسما والسِّرّ..

فى عينيكى كلّ بُحُور الشِّعر

نَدَّاهه بتِندَه لى أسافر

وغُمُوض واضح جداً مالهوش آخر

وطلاسِم سِحر...

محتاج لِك

نِفسى أكون شمعِة عيدك

نِفسى حنينى إليكى يقِيدِك

حِبّينى أبوس إيدِك...

وانا هفضل ـ فى الفاضل من عُمرى ـ ادعى لِك

ربِّنا يحميكى

ـ ياللى مافيش فى الكون زيِّك ـ

من عين الشمس اللى بتِحْسِدْ ضيِّك

لو بتحِبّى النبى ..حِبّينى

ياللى انتى مش مخلوقه.. ـ زىّ البنى آدمين ـ

من طين...

ربِّنا يحميكى من غِلّ الحور العِين

حِبّينى

والنيى ..ماتقولى :الله يحَنِّنْ

أتجَنِّنْ...

من فضلِك

أنا جاىّ باخَبَّط على قَلْبِك

حِنّى على عاشِق هَيمان حَبِّك

ما تسيبينيش واقف كده قُدّام الباب

وماتِكسفينيش

خلّينى انا وانتى نكون أحباب

حتى ينوبِك فيَّا ثواب...

آه

آه

مش قادر استحمل كلّ الحُبّ اللى شايلهولِك

حُبّ كبير أكبر من حُبّ اللى نَدَهولِك

حبّ كبير أكبر من حجم القلب

حبّ كبير أكبر حتى من ذات الحًبّ...

ربّانى سماوى هدايه ،

وهديّه.

آه

آه

حِبّينى بَقَى

واحتِسْبى قَلْبِك..عند الله..

مونولوج داخلى

الحقّ ،الخير ،الجمال.شايفاك


مع إنَّك مش قُدَّامى

دايماً جنبى

مع إنى لوحدى

أنا بادبَلْ

وبتدبَلْ أيَّامى

وبينطفى شمعى ووردى

عاشقاك

مع إنَّك مش حاسس بيَّا..

ولادايق طعم دموعى

ولادايق شهد شفايفى

نفسى تضُمِّنى وبقوَّه لغاية ماتكسَّر لى ضلوعى

وتنوَّر لى القمر المطفى

نفسى تطمِّنِّى ـ بصوتَكْ ـ على حالَكْ

نفسى تجرحنى واقول لَك: أنا آسفه..

لما باشوفَك صُدفَه

فى الشارع

ضايع..

ماشى لوحدَك وبخطوه بطيئه

شارد

فارد ضَهرَك

طولَك فارع

مُجْهَدْ..من كُتر مادوَّرت على السما..

مع إنها أقربْ لَك من أىّ حقيقه

وباشُوفَك حاسس بملَلْ

مانتاش مبسوط

ليلَك ممطوط...

والثانيه طويله تساوى ألف دقيقه

وباشوفَك رافع راسَك زىّ عَلَمْ بَلَدى

كاتِم إحساسَكْ

نضَّارتَك وسط الأضواء بتلالى

ووراها عينيك فيها الحُزن الأبَدى

لما باشوفك كده صُدفه

واحنا فى وسط الزحمه

بَاحِسّ انّ انا شايلالَك فى شفايفى نَفَس الورده

شايلالَك فى عينيّا بَحرين إيمان ومودّه

وجناين رَحمه...

وباحِسّ انَّك حتّه من جَسَدى

وباحِسّ انَّك مش بسّ حبيبى باحِسّ انَّك وَلَدى. .

وباحِسّ انّ انا عايزه اخْدَك ـ كده فى الزحمه ـ فى حُضنى

وانّ انا عايزه أقول لَك :بُسنى...

وانّ انا عايزه أقول لَك :مالَكْ؟

نفسى أشيل عنَّك أحمالَكْ..

ياشايل تُقل جبال الدنيا على اكتافَك

ياماشى فى وسط الناس عابر لسبيلَك

ودموعَك..نيلَك..

ولاحدّ شايفها

ولاشايفَك

مالَك؟

نفسى أشيل عنَّك أحمالَك

نفسى أحوِّل صحاريك..جنَّه..

وارسِم لَك شكل غروب الشمس بلون الحِنَّه..

حِنّ عليّا وعلى نَفسَك

لازم تشرُق شمسَك

كفاياك أحزانك

نفسى أزورَك

وأغنّى لَك غنوه

واشرب ويّاك القهوه..

واقرالَك فنجانك

وأقول لَك :

فيه واحده دايبه فى عينيك العسليّه

وبتتمنّى رضاك اللى يساوى الدنيا

وتشوفَك وانتَ بتضحَك ومنوَّر

أحلى كتير من طعم السُّكَّر

عارف مين هيّا؟

عارف مين نفسها تحرم قلبَك من حرمانك

عارف مين هيّا ياريِّس؟

يافنَّان يامُدرِّس؟..

يامعلِّمنى تحت شموس الأشواق أتشمِّس؟

بُصّ كويِّس

ركِّز..فى عينيّا..



8/9/2011

الخميس