الأحد، سبتمبر 25، 2011

ع الكورنيش..

حتى وانتى بعيده
برضُه قريبه
ماانتيش بالنسبالى حاجه غريبه
مليانه جنان مع طِيبه
معجونه بميِّة أحزانى..
دايماً افكَّر فيكى بقلبى
أصل انا قلبى مُفَكِّر..
دايماً بتكونى على بالى
وباشوفِك دايماً فى خيالى..
..شَعْرِك بَرِّى وسيريالى..
عَصَبى ،،ومتهوِّر..
زىّ قصيده مش موزونه
مش مِتْقَيِّد،،
زىّ العصافير،والفراشات،
والريح
مُتَحَرِّر.
وعينيكى
آه ياعينيكى عينيكى بتوجعنى..
بترجَّعنى،،لزمن عِشْتُه
قبل مايبدأ عُمرى...
فى عينيكى حِلم مُبَشِّرْ.
فى عينيكى ليل سهران طول عُمره
عُمرُه مانام وطلع لُه نهار
ليل فوسفورى
ونجومُه تنطفى وتنوَّر
وحنين جامِح،لكن مُتَحَضِّر..
فى عينيكى نهار..إسود..
لكن نوَّار
شفَّاف،
كشَّاف،
غامض ومُفَسِّر..
فى عينيكى الحُضن الدافى
والنبع الصافى
واسْرَح فى عينيكى/ أدوخ
أشعُر
إنَّ انا باتعاطى مُخَدِّرْ....
نِفسى اعرف سِرِّكْ
نِفسى أنام على صِدرك
صِدرك ده
مُتَوهِّج
وبتشتاق لُه نيرانى
صِدرك ده
ضِدّ التعب المتأصَّل فى كيانى
أصله مريح...
وصريح..
عالى ،،ومُتَكَبِّر...
ولاشفايفك،،
بالجمر بتتحَرَّش...
ده الندى لما يمِسّ شفايفك
بيطَرْطَش...
صوتك تسمعه وِدن الأطرش
وسكوتك دَهَبى ومعبِّر..
بسّ رموشك مش ساكته
شراشيب
بتخلّى الطفل يشيب...
دبابيس ـ زىّ الإبَر الصينيّه ـ
وضوافر سودا ..
بتخَربش..
وامّا تبَرْبِشْ..
بتقول موّال مُتنكِّر...
أنا عايز اكون فاتح ناجح
عايز الكون يبقى ـ زىّ البيضه ـ فى إيدى
عايز {بالحبّ} أكون مُسْتَعْمِرْ...
عايز احتلّ مشاعرك
وأسيطر على عطرك
واسكُن ..قلبك..
مالك،،
مش مُستأجرْ..
عايز احبِّك وتحِبّينى
أمّا اضعف،،
ترحمى ضعفى
وامّا اقوى..تنامى على كِتفى
وامّا اضحك ـ انا وانتى ـ تحُطّى كَفِّك على كفّى
ياللى انتى صوتك ـ زىّ سكوتك ـ
هيمان،
فيه حُزن خفيف
ومؤثِّر.
أتمنّى تجى لى تقولى لى :
"بَحِبَّك
وهخاف على قلبَك
وهتمشى المشوار ..وانا جنبَك"
وتبُصِّى لى بحنيّه وبعدين
تبوسينى
واقول لِك:
" مُتْشَكِّرْ.." .

24/9/2011
             السبت

ليست هناك تعليقات:

إرسال تعليق