مونولوج داخلى

الحقّ ،الخير ،الجمال.شايفاك


مع إنَّك مش قُدَّامى

دايماً جنبى

مع إنى لوحدى

أنا بادبَلْ

وبتدبَلْ أيَّامى

وبينطفى شمعى ووردى

عاشقاك

مع إنَّك مش حاسس بيَّا..

ولادايق طعم دموعى

ولادايق شهد شفايفى

نفسى تضُمِّنى وبقوَّه لغاية ماتكسَّر لى ضلوعى

وتنوَّر لى القمر المطفى

نفسى تطمِّنِّى ـ بصوتَكْ ـ على حالَكْ

نفسى تجرحنى واقول لَك: أنا آسفه..

لما باشوفَك صُدفَه

فى الشارع

ضايع..

ماشى لوحدَك وبخطوه بطيئه

شارد

فارد ضَهرَك

طولَك فارع

مُجْهَدْ..من كُتر مادوَّرت على السما..

مع إنها أقربْ لَك من أىّ حقيقه

وباشُوفَك حاسس بملَلْ

مانتاش مبسوط

ليلَك ممطوط...

والثانيه طويله تساوى ألف دقيقه

وباشوفَك رافع راسَك زىّ عَلَمْ بَلَدى

كاتِم إحساسَكْ

نضَّارتَك وسط الأضواء بتلالى

ووراها عينيك فيها الحُزن الأبَدى

لما باشوفك كده صُدفه

واحنا فى وسط الزحمه

بَاحِسّ انّ انا شايلالَك فى شفايفى نَفَس الورده

شايلالَك فى عينيّا بَحرين إيمان ومودّه

وجناين رَحمه...

وباحِسّ انَّك حتّه من جَسَدى

وباحِسّ انَّك مش بسّ حبيبى باحِسّ انَّك وَلَدى. .

وباحِسّ انّ انا عايزه اخْدَك ـ كده فى الزحمه ـ فى حُضنى

وانّ انا عايزه أقول لَك :بُسنى...

وانّ انا عايزه أقول لَك :مالَكْ؟

نفسى أشيل عنَّك أحمالَكْ..

ياشايل تُقل جبال الدنيا على اكتافَك

ياماشى فى وسط الناس عابر لسبيلَك

ودموعَك..نيلَك..

ولاحدّ شايفها

ولاشايفَك

مالَك؟

نفسى أشيل عنَّك أحمالَك

نفسى أحوِّل صحاريك..جنَّه..

وارسِم لَك شكل غروب الشمس بلون الحِنَّه..

حِنّ عليّا وعلى نَفسَك

لازم تشرُق شمسَك

كفاياك أحزانك

نفسى أزورَك

وأغنّى لَك غنوه

واشرب ويّاك القهوه..

واقرالَك فنجانك

وأقول لَك :

فيه واحده دايبه فى عينيك العسليّه

وبتتمنّى رضاك اللى يساوى الدنيا

وتشوفَك وانتَ بتضحَك ومنوَّر

أحلى كتير من طعم السُّكَّر

عارف مين هيّا؟

عارف مين نفسها تحرم قلبَك من حرمانك

عارف مين هيّا ياريِّس؟

يافنَّان يامُدرِّس؟..

يامعلِّمنى تحت شموس الأشواق أتشمِّس؟

بُصّ كويِّس

ركِّز..فى عينيّا..



8/9/2011

الخميس